Dis keer gaan we naar de Badhúsgracht, welke syn naam ontleent aan de badinrichting welke in 1871 stichten wurdde. Ut Badhús wurrde in stichtingsform exploiteert deur su wel particulieren as middenstanders. Ut badhús had un inrichting foar kouwe en warme baden, mar ok stortbaden, teuchenwoardich segge we douches. Je konnen dur op alle werkdachen terecht, behalve op maandach en foar 30 cent waren je weer fris en fruitich. Toen minsen thús, steeds meer sanitaire foarsiëningen krechen, liep de belangstelling foar ut badhús in de jaren 30 snel achter út, en wurdde ut úteindelijk in 1938 ophefen. Tot de slúting in 1938 was Dhr J. v.d. Weij de beheerder (exploitant) fan ut badhús.

Bij ut hoaren fan de straatnaam Badhúsgracht, komme al snel bedriëfen in je op, su as ut klompemagasyn fan Zeylemaker & Zoon. Mar ok de Chroom & Nikkelfabriek ‘’Het Pantser’’ welke syn oarsprong fynt in de 1e Woudstraat en rond 1922 oprichten is deur de Gebroeders Batstra. Begin jaren 30 wurdde ut ofernomen deur Joustra & van der Meulen en foartsetten aan de Zwarte weg, un paar jaar later in 1938, namen J. Batstra en M. Fritsma, welke in diënst waren fan ut bedriëf de saak weer ofer, en gingen se ferder in ut krekt frijkomen badhús aan de Badhúsgracht 16.

Ut reeds eerder noemde bedriëf fan Zeylemaker & Zoon fynt syn oarsprong in Gelderlàn wer ut in 1820 oprichtten is deur H. Lubberts Zeylemaker, ut bedriëf had ut magasyn aan de Badhúsgracht, en un winkel, of su at ut in dy tiëd sjyker klonk ferkoophús aan de Ouwe Koemerk. Ut magasyn aan de Badhúsgracht is omstreeks 1906-1907 bouwt in opdracht fan de firma Zeylemaker naar un ontwerp fan architect F. de Jong, dit nadat ut ouwe woan en pakhús sloopt was.


In 1920 wurdde ut toen 13 jaar ouwe pand openbaar ferkocht fanweche gesondhydsredenen en fertrek fan de eichenaar. Ut pand wurdde aankocht deur de Firma Jaasma welke hyr un koelhús had foar onder andere wild en gevogelte. Na Jaasma kwam de skoëne-groathandel fan P. De Backker en Zonen dur in, ut pand bleef tot 1982 bestaan en wurdde toen sloopt om plak te maken foar ut appartementencomplex fan woaningstichting Patrimonium.


Deur te sparen fan un week inkommen fan 4 gulden bij van Gent en Loos in Liwadden, kon hij un peard kope wermet hij skepen fan en naar Liwadden sleepte. Al spoedig ferhúsde Niemendal naar de Badhúsgracht (5) wer ofer ut ferhaal gaat, dat fanweche de kleine behúsing dèr, ut peard deur de woankamer heen moest at ut fan stal haalt wurdde. Al snel kwam bij Niemendal ut accent op ferfoër te lèggen en wurdde ut aantal pearden útbreiden. Enkele klanten fan Niemendal waren onder andere de Hollandse Yseren spoarwech maatskappij, Tonnema, feefoerfabryk Fortuna, glashandel Houwink, mar ok maakten circussen en kermisklanten wel gebrúk fan de diënsten fan Niemendal. Úteraard hewwe we noch lang nyt alle bedriëfen aan de Badhúsgracht besproken, mar wat in’t fat sit fersuurt nyt en komme we hyr later fast en sekur noch wel werom.